ANKARA TABİP ODASI

BASIN AÇIKLAMASI

15 Haziran 2013 

Zorda olan, acı ve ızdırap çeken insanın din, dil, ırk ayırmadan her zaman yanında olacağız!

Türkiye’de günlerdir eşine benzerine rastlanmadık bir vahşet yaşanıyor.

Türkiye’de günlerdir insanlara kitlesel şiddet uygulanıyor.

Bu ülkenin Sağlık Bakanlığı, gönüllü hekim, tıp öğrencisi ve sağlık personelinin bu süreçte demokrasi ve özgürlük talepleriyle süren protestolarda yaralanan ve hayati risk taşıyan eylemcilere tıbbi destek sağlaması hakkında soruşturma açtığını duyurmuştur.

Türkiye’de protestolara katılan milyonlarca insan bugün bölünmeye, izole edilmeye, marjinalleştirilmeye çalışılıyor.

Yaftalıyorlar, iftiralar atıyorlar, suçluyorlar… Yine baskı uyguluyorlar, yine korkutmaya çalışıyorlar.

Sosyal medyada çokça görüntüsünün yer aldığı, İstanbul’da bir camide sağlıkçıların yaralılara yardım ettiği anları bile saygısızca, hürmetsizce; yalanla, iftirayla anan bir iktidarın Sağlık Bakanı da üzerine düşeni yapmış ve hekimlere, hekim örgütüne saldırmıştır.

Bir Sağlık Bakanı’nın hekimlere, tıp öğrencilerine; hastalara ve yaralılara baktılar diye saldırması, bu iktidarın ve Türkiye’deki sağlık sisteminin insanlıktan çıkmış, sakil yüzünü bir kere daha göstermiştir.

İstanbul Tabip Odamıza Sağlık Bakanlığı’ndan gönderilen yazıda, yaralılara acil tıbbi müdahale ile tıbbi müdahale yapılabilecek ortamları ve gönüllüleri organize etmeye “suç” denilmektedir. Sonra da gönüllü sağlık hizmetleri için “Neden izin almadınız?” sorusu sorulmakta, Tabip Odasından bu müdahaleleri yapanlar ile sağlık hizmeti verilen hastaların bilgileri ve kayıtları istenilmektedir.

Öncelikle şunu ifade edelim:

Ankara Tabip Odası da, Ankara’da süren protestolar ve olaylarda yaralanan göstericilere yardım etmek için ciddi bir çabanın içinde olmuştur. Ankara’daki yüzlerce hekim, olaylarda hastalanan, yaralanan halkın yardımına koşmuştur. Ankaralı hekimler bu süreçte halkın gönlünde adeta taht kurmuştur. Bu süreçte hastaneler, eczaneler ve Ankaralı esnaf da yardımlarını esirgememişlerdir.

16 gündür Ankara’da direnirken yaralanan, acı, ızdırap çeken, ağrılar içinde kıvranan, acil müdahaleleri tarafımızdan yapılan tüm hastaların bilgileri bizim teminatımız altındadır. Tüm dünyaya büyük bir hekimlik dersi vererek, 16 gündür yaralı direnişçilerin yardımına koşan tüm meslektaşlarımızla, tıp öğrencileri ile gurur duyuyoruz.

5000’in üzerinde yaralının olduğu, 10 yurttaşımızın gözünü kaybettiği, 4 yurttaşımızın hayatını kaybettiği, bir polisin Adana’da köprüden düşerek öldüğü bu olaylarda, bu ülkenin Sağlık Bakanlığı ne yapmıştır?

Ne yazık ki bu süreçte Sağlık Bakanlığı ideolojik davranmış ve halka nitelikli ve hızlı sağlık hizmeti vermek için gereken önlemleri almamıştır. Bu olaylar süresince Bakanlığın yapması gereken, olayların en çok yaşandığı bölgelerde seyyar sağlık hizmetleri organize etmek, çok övündüğü ambulanslarını halkın yanında tutmaktı.

Oysa eylemin ilk günlerinde Sağlık Bakanlığı, “Ambulanslarda eylemci mi taşıyacağız?” gibi insanlığa ve hekimlik onurumuza yakışmayan demeçleriyle gündeme gelmiştir.

Biber gazı, akut olarak riskli gruplarda ölüme neden olabilen, normal kişilerde ciddi zararlar yapabilen,  uzun vadede de "insanlar üzerindeki etkileri henüz tam bilinmeyen, ancak deneysel çalışmalarda genotoksik-mutajenik-kanserojen olasılıkları kuvvetli olan” bir kimyasal maddedir.

Bir ülkede sağlığın her türlü risk faktörüne karşı durması gereken "sağlıktan sorumlu bir kurumun", kişilerin sağlıklarını tehdit eden bir kimyasal silahın uygulayanlara soruşturma açmayıp, ondan muzdarip olanlara gece gündüz demeden, gaz bombalarından, tazyikli sulardan, TOMA’lardan korkmadan en ağır koşullarda yardım edenlere soruşturma açması, bugün bu halkın içine sığamadığı, isyan ettiği, otoriter yönetim anlayışının acı bir örneğidir!

Biz Hekimler mesleğimizi yapmak için sizden izin almak zorunda değiliz!

Hastalara yardım etmek, müdahale etmek suçsa,

Biz bu suçu işlemek için yemin ederek bu mesleği yapıyoruz.

Gaz bombalarının, tazyikli suların altında yapılan ilk müdahale ve bakımları takiben ihtiyacı olan hastalar sağlık kurumlarına nakledilmiştir. Burada önemli olan olayın “acil” boyutu ve gecikmeden gerekli müdahalenin yapılmasıdır. Bu tip olağanüstü ortam ve durumlarda bulunan bir hekimin yaralılara herhangi bir tıbbi müdahalede bulunmaksızın, ambulans gelmesi için pasif beklemesi, seyirci kalması beklenemez; hem hukuki hem de mesleki-etik açıdan kabul edilemez. Sağlık Bakanlığı’nın hekimlere ve diğer gönüllülere bir soruşturma hakkı değil, bir teşekkür ve özür borcu bulunmaktadır.

Sizin derdiniz, direnişçilerin prim borçlarına bakılıp bakılmaması, bu yaralı acı çeken insanlardan katkı payı alınmaması mıdır?

Sağlığa bir kar alanı olmaktan öte anlam veremeyenlerin başka türlü düşünmesi beklenmez elbette!

Ey Sağlık Bakanlığı, yoksa bu ülkede insanların sağlık hizmeti alması için vergi vermesi, prim ödemesi, katkı payı vermesi de mi yetmez! Bir de sizin gibi düşünmesi, size biat etmesi mi gerekiyor!

Kusura bakmayın, bu ülkenin insanlarına sizin prim, katkı hesaplarınız değil; bu ülkenin hekimleri, sağlıkçıları hizmet veriyor.

Ve bu ülkenin hekimleri, sağlıkçıları, tıp öğrencileri sizin para hesaplarınızın yanında değil, her zaman bu halkın yanında olacaktır!

Biz hekimler;

“Kendi yaşamımızı insanlığın hizmetine adayacağımıza bütün varlığımızla yemin ettik,

Hastalarımızın sağlığı en önde gelecek,

Bize verilmiş sırları, hastalarımızın ölümünden sonra bile saklayacağız,

Meslektaşlarımız kardeşlerimiz olacak,

Din, ulus, ırk, parti politikaları ya da toplumsal durumla ilgili değerlendirmelerin görevimizle hastalarımızın arasına girmesine izin vermeyeceğiz,

Bunlara bütün varlığımızla, özgür olarak onurumuz üzerine AND İÇTİK” 

Ankara’da seyyar revirlerde, sokaklarda ilkyardım yapılan yurttaşların; sokaklarda alanlarda yaralılara yardım eden yüzlerce hekimin adı Ankara Tabip Odası’nın güvencesi altındadır. Bu isimlerden bir tanesi bile Bakanlığa verilmeyecektir.

Bugüne kadar Ankara’da adeta bir destan yazan tıp öğrencileri ve hekimlerle gurur duyuyor, onlara teşekkür ediyoruz.

Biz hekimler laik, demokratik, özgür, eşit, adil ve barış içinde bir ülkede yaşama mücadelesinin her zaman içinde olacağız.

Zorda olan, acı-ızdırap çeken insanın; din, dil, ırk ayırmadan her zaman yanında olacağız!
HEKİM YEMİNİMİZDEN ve

İNSANLIK ONURUMUZDAN ASLA VAZGEÇMEYİZ