Kamuda sağlık kuruluşlarında görev yapan hekimlerin yıllık izinlerini kullanmaları konusunda kimi keyfi uygulamalarla karşılaşmaları üzerine Ankara Tabip Odası tarafından kamu sağlık kuruluşlarına aşağıdaki yazı iletilmiştir.
Kamuda sağlık kuruluşlarında görev yapan hekimlerimizden; hak ettikleri yıllık izinlerini kullanmaları nezdinde kimi keyfi uygulamalara maruz kaldıkları, emeklilik ya da önceki yıllara ait kullanılmamış izinlerin düşmesi gibi telafisi bulunmayan durumlarda dahi, mevcut yıllık izinlerini kullanmalarına olur verilmediği yolunda yakınmalar gelmektedir.
Bilindiği üzere kamu çalışanlarının izin hakkının, temel bir hak ve güvence olduğu ve de hukuk düzeninin mutlak koruması altında bulunduğu tartışmasızdır. Nitekim Anayasa’nın 50’inci maddesi, “dinlenmek çalışanların hakkıdır” hükmünü taşımakta; 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu (DMK) lafzında da, öncelikle “genel haklar” başlıklı bölümde yer bulan m. 23’de ve ayrıca m. 102 ve devamında, kamu çalışanlarının yıllık izin hakkı tanınmakta ve güvenceye alınmaktadır.
657 Sayılı DMK m. 103 lafzında; yıllık izinlerin, amirin uygun bulacağı zamanlarda kullanılabileceği yolunda bir takdir hakkına yer verilmekle birlikte; idari makamlara tanınmış olan olası bir takdir hakkının, mutlak ve sınırsız bir hak olmadığı, nitekim mevcut hukuk kuralları ile “kamu yararı” ve “hizmet gerekleri” ilkelerine uygun biçimde tasarruf edilmesi gerektiği, idare hukukunun temel ilkelerindendir. Öte yandan anılan takdir hakkının, 657 Sayılı DMK lafzında ve kamu personel rejiminin özünde yer bulan “eşitlik”, “ayrımcılık yasağı” ve “liyakat” ilkelerine de uygun biçimde kullanılması gerekir.
Kaldı ki; Anayasa m. 13 hükmü gereğince; öncelikle Anayasa lafzında yer bulan temel hak ve özgürlükler, “özlerine dokunulmaksızın” ve “ancak kanunla” sınırlanabilecektir. Olası kanuni sınırlamalar dahi; Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzeninin ve laik Cumhuriyetin gereklerine ve de “ölçülülük ilkesi”ne aykırı olamayacaktır.
Hal böyleyken; özellikle emekliliğini istemiş bulunan kamu çalışanı hekimlerimizin, mevcut yıllık izinlerini kamu görevinden ayrılmadan önce kullanmalarına olur verilmemesi, yıllık izin hakkının telafisi olmayacak biçimde yok sayılması sonucunu doğuracak, bu Anayasal hakkı özde ihlal edecek ve ağır bir hukuka aykırılığı doğuracaktır. Öte yandan, 657 Sayılı DMK m. 103 lafzı gereği, önceki yıllara ait olup düşme durumu hasıl olan birikmiş yıllık izinlere de olur verilmemesi, aynı şekilde bu temel hakkın telafisi olmayacak biçimde yok sayılması yol açacaktır.
Bu nedenlerle; özellikle emekliliği gündeme gelen veya önceki yıllara ait yıllık izin haklarının düşmesi ihtimali bulunan hekimlerimiz nezdinde, talep ettikleri mevcut yıllık izin haklarının öncelikle tanınması yolunda gerekli duyarlılığın ve hukuki tutumun sergilenmesini; 6023 Sayılı TTB Yasası’nın 1, 4 ve 28’inci maddeleri uyarınca, talep ederiz.
[b]Saygılarımızla,
Ankara Tabip Odası Yönetim Kurulu
